‘Mooi maar statig. Piramide! Oooh…… Dozen meegenomen! Shoop! Shoop do shoop! Oftewel: Backing vogelen. Dol op!
En eindelijk krijg ik weer eens de kans. May Rose (geweldige zangeres!) brengt binnenkort haar EP ‘Breathing fire’ uit en presenteert deze op zondagmiddag 14 mei in het Patronaat in Haarlem. Compleet met band en backing-vogels. Vorige week hadden we de eerste vocale repetitie.
Natuurlijk heb ik, in de dagen voor de repetitie, een aantal uren zitten studeren op de stukken. Een groot gedeelte is eigen werk, dus die stukken zijn helemaal nieuw voor mij. Juf Jerney had huiswerk te doen…
Iedereen heeft zijn eigen manier van werken, maar wanneer ik een nieuw lied studeer ga ik (meestal) als volgt te werk:
- Ik schrijf de teksten handmatig uit.
- Ik noteer hoe de woorden getimed zijn.
- Ik zoek de toonhoogte van de noten uit. Hoewel… meestal heb ik ze tegen die tijd, voor het uitzoeken van de tekst en de timing, al veel gehoord. Een paar aantekeningen over noten die ik lastig vind volstaat dus vaak al.
- Tenslotte maak ik nog wat aantekeningen over de vorm en stemgebruik enz. En klaar is juf Jerney! Of toch niet…
(Overigens zorgen bovenstaande uitzoekwerkjes voor verschrikkelijk ingewikkeld uitziende aantekeningen. HEERLIJK om daarmee nog even in de rondte te zwaaien als je met openbaar vervoer gaat of tijdens de repetitie zelf. Geeft een : “ik ben goed bezig!” gevoel 🙂 Of dat werkelijk zo is moet later blijken… )
De repetitie ging voorspoedig. We zochten uit wie wat ging doen, merkten dat we goed samen kleurden, zongen de partijen een paar keer door EN er werd ook nog gelachen. Maar toch, ondanks dat ik goed voorbereid was, merkte ik dat er een hoop muzikale informatie weer was weggezakt. Niet verdwenen natuurlijk, want na een keer luisteren en kijken wat er op mijn blaadje stond wist ik het wel weer. Maar echt ‘optreed waardig’ was het op dat moment niet. Is ook niet erg, want daar is het een eerste repetitie voor.
De volgende ochtend werd ik zingend wakker met één van de liedjes (werkelijk een oorwurm). Het liedje bleef in mijn hoofd tijdens het wakker worden, tijdens de koffie, tijdens het douchen enz. Halverwege de dag werd ik er zelfs een beetje gek van! Ik stuurde May een berichtje: ‘Leuk lied hoor, en fijn dat mijn brein het blijkbaar aan het programmeren is, maar kan het ook uit voor een uurtje!?” Ik kreeg terug; ‘Dat is een goed teken! Lekker marineren zou ik zeggen’ En dat is ook hoe het werkt!. In ieder geval voor mij…
Wat ik door de jaren heen gemerkt heb is dat stukken na 1 of 2 oefensessies wel redelijk blijven hangen maar dan vooral in mijn korte termijn geheugen. Ik moet ze eerst even ophalen voordat ik het helemaal goed doe. En dat is natuurlijk niet wat je wilt tijdens een optreden. Dan moeten alle noten paraat zijn zodat je ze ook met de juiste klank en intentie kunt brengen en bovendien wil je niet van een blaadje moeten lezen op dat moment.
Marineren dus. De stukken blijven luisteren en meezingen. Tot het moment dat je ze op een onbewaakt moment zingt en ze in je lange termijn geheugen opgeslagen worden. Op de dag zelf uitzoeken kan, maar is niet ideaal. Ik ben er laatst ook nog ingestonken. Ik moest maar een coupletje zingen en dacht ‘Ach, dat zoek ik op de dag zelf wel uit’. En uiteindelijk ging het ook wel maar ik moest tot vlak voor het optreden de teksten, ritmes en melodieën blijven ophalen. Het ging, maar het kon beter.
En zo werkt het waarschijnlijk ook voor jou. Studeren op de dag dat je weer naar les gaat kan, maar is niet ideaal. Om de noten er goed in te krijgen is het beter om in de dagen daarvoor iedere keer een klein stukje te doen. Zo krijg je ze beter in je hoofd. En wanneer je hem eenmaal hebt is het herhalen, herhalen, herhalen geblazen. Oftewel ; Marineren. En dat doe ik ook in de lessen. Het kan zijn dat je soms denkt: ,Ik deed het toch goed? Waarom moet het dan nog een keer? ‘Dat is om diezelfde reden. Als iets lukt is dat heel mooi. De 2e keer gaat het dan vaak ook nog goed omdat je het met aandacht doen. Vaak gaat het de 3e keer minder omdat je denkt ‘kan ik al!’ en je iets minder geconcerteerd bent. Het gaat nog niet automatisch. Er zijn vast hele theorieën over. Een van mijn leerlingen noemde het moment dat je iets wat je eerder kon of wist plotseling niet meer kunt of vergeten bent de ‘debiele fase’. En dan heb ik het eigenlijk alleen nog maar over het onthouden. Spiergeheugen kweken is natuurlijk ook een heel belangrijke.
Ga je je lied op het podium brengen? Dan moet je helemaal zorgen dat alles er goed in zit. Zodra er zenuwen bij komen kijken verdwijnt er ook een hoop info. Bovendien wil je tijdens het zingen op het podium je kunnen focussen op het moment zelf en het verhaal wat je vertelt. De noten moeten dusdanig zitten dat je daar niet meer over na hoeft te denken. En ja dat kost tijd…
Morgen hebben we zo’n testcase. Dan is het de beurt aan het Koor aan de Zaan en de Cantantes om de zangkunsten te laten horen op het podium van de Wormerveerse Vermaning. Sommige liedjes liggen al jaren te marineren en zullen geen probleem opleveren. Andere stukken zijn wat nieuwer en vereisen dus veel concentratie. Er doen ook een aantal mensen mee die net zijn aangehaakt. Voor hen wordt het dus helemaal hersen-gymnastiek!
Ik blijf de komende weken studeren op de koortjes. Informatie over het optreden van May Rose vind je hier . En dit was mijn oorwurm.
Het optreden van het Koor aan de Zaan met de Cantantes vindt morgen, 30 april, plaats in de Wormerveerse vermaning aan de Zaanweg 57 in Wormerveer. We beginnen om 15:00 en de entree is 3 euro.
Die eerste zin? Komt uit een hele grappige sketch van Alex Klaasen en Martine Sandifort:
Heb je mijn hele blog gelezen? Wow… respect! Code woord is : Piramide!
Juf Jerney